AKUSTİK, (eş anlamı yankıbilim), sesin yayılmasını, algılanmasını ve özelliklerini inceleyen fizik dalı. Önceleri, yalnız müzik sanatı kapsamında ele alınan akustik, 18. yüzyıldan itibaren bağımsız bir bilim dalı hâline geldi. Modern akustik, pek çok akustik dalını kapsar: 1) Fiziksel akustik: Ses dalgalarının belli bir ortamda üretilmesi, yayılması ve bunlara bağlı olaylarla (yansıma, kırılma, yayınım, kırınma, rezonans, girişim) ilgilenir; bu dal, insanın algılayabileceği frekansları (29 Hz ile 20 kHz arası), ayrıca sesaltı titreşimleri (20 Hz’in altı), sesüstü titreşimleri (20 kHz’in üstü) ve hipersonik titreşimleri (1010 Hz’e kadar) kapsar. Atmosfer akustiğiyle deniz altı akustiği buradan türetilmiştir. 2) Teknik akustik: Kendi içinde pek çok dala ayrılır: a) Mimarî akustik, fizik yasalarının, inşaata, yayılmasına ve alınmasına yönelik yerlerin (konser salonları, tiyatrolar, kayıt stüdyoları) düzenlenmesine uygulanışını inceler. Ayrıca binaların ses yalıtımını konu edinir; b) Elektroakustik, akustik salınımların elektrik salınımlarına dönüştürülmesini sağlayan tüm teknikleri kapsar. 3. Müzik akustiği: Müzik aletlerinin yapımını ve çalışmasını düzenleyen yasaları inceler. 4) Fizyolojik akustik: Fiziksel yasalara bağlı olarak, işitme ve ses organlarını inceler. 5) Psikoakustik: İşitme duyusunu ve bunun yol açtığı fiziksel olayların parametreleriyle olan ilişkilerini inceler ve bu bakımdan fizyolojik akustikten ayrılır. Bu, “sosyoakustik”le, yani gürültünün kolektif davranış üzerindeki etkisinin incelenmesiyle bağlantılıdır. 6) Son olarak, biyoloji, tıp, kimya (temizleme) ve sanayideki (işleme) uygulamalarla, sesötesi titreşimlerin taşıdıkları enerji nedeniyle çok sayıda ve önemli olan sesötesi titreşimler (veya ultrason) de sayılmalıdır. Öte yandan, sesötesi titreşimler, sondajlar, algılama ve deniz altı iletişimi için de kullanılır.