ARI, zarkanatlı bir böcek türü. Zarkanatlılar takımında birçok arı familyası olmakla birlikte (örneğin parazit arılar, yaprak arıları, mazı arıları), gerçek arılar, balarılarını da içine alan Apidae familyasındakilerdir. Vücutları ve bacakları tüylüdür. Karın bölgelerinin sonundaki yumurta koyma borusu, zehir dikenine dönüşmüştür. Birçoğu tek başına, bir kısmı da topluluk hâlinde yaşar. Tek başına yaşayanlara örnek, maskeli arı (Prosopis) ve duvar arısıdır (Osmia). Topluluk oluşturan arılara örnek, ise yaban arısı (Bombus) ve bal arısıdır (Apis). Arı toplulukları, üreme yeteneği olan dişi ve erkek bireylerle kısır dişilerden (işçi arılar) meydana gelir. Dişi arılar, yumurtalarını çeşitli biçimlerde hazırlanıp polen ve bal ile doldurulmuş odacıklara bırakırlar. Yumurtadan çıkan kurtçuklar odacıklardaki besinle beslenerek gelişir. Bal arıları, balmumundan yapılmış petekler biçimindeki yuvalarını, ağaç kovuğu gibi yerlere ya da insanların hazırladıkları kovanlara kurarlar. Bir bal arısı topluluğunda bir kraliçe (arı beyi) ve bir miktar erkek arı bulunur. Bunun dışındaki çoğunluk, işçi arılardan oluşur. Erkekler ilkbaharda ve yazın ortaya çıkarlar, üreme zamanından sonra ise, kendi kendilerine beslenemediklerinden ya ölür, ya da işçiler tarafından öldürülürler. İşçiler petek yapar, yumurtalara bakar, yavruları ve kraliçeyi besler, yuvayı temizler, bal ve polen toplarlar. Topluluk yeteri kadar büyüdüğünde ise özel biçimde besledikleri yeni kraliçeler yetiştirirler ve arıların bir kısmı eski kraliçe ile birlikte kovandan ayrılır (oğul verme). Yaban arısı toplulukları daha küçüktür. 50-200 bireyden oluşur. Erkek ve işçileri sonbaharda ölür, döllenmiş dişiler kışı kuytu yerlerde geçirerek ilkbaharda yeni bir topluluk kurarlar. Vespidae familyasından olan eşek arısı (Vespa crabro) ise diğer arılardan daha büyük kahverengidir. Topluluk oluşturarak yaşayan eşek arısının iğnesi çok zehirlidir.