ATLAS OKYANUSU, (Atlantik de denir), Amerika anakarasını Avrupa ve Afrika anakarasından ayıran okyanus. Pasifik’ten sonra ikinci büyük okyanustur. Güneyde, Antarktika anakarasına kadar uzanır. Kuzey Buz Denizi’yle Kuzey Kutup noktasından ve çevresinden geçerek, Bering Boğazı’na erişir. Yüzölçümü, kendine bağlı denizlerle birlikte 106 milyon km², kendi alanı 81 milyon km²’dir. En dar iki yerinde, yani Güney Amerika ile Afrika ve Neufundland ile İrlanda arasında genişliği 3.000 km’dir. En geniş yeri (8.000 km) Meksika ile Afrika arasındadır. Kabaca “S” harfine benzer. En derin yeri, 1939’da keşfedilen, Dominik Cumhuriyeti’nin kuzeydoğusunda, 9.225 metre derinliğinde Milwaukee çukurudur. Hemen hemen ortasından geçen ve kuzeyden güneye uzanan bir denizaltı eşiğiyle kesilir. Bu eşik bazen yayılarak geniş denizaltı platolarını bazen de tek ya da birkaç sıra hâlinde denizaltı dağ sıralarını oluşturur. Eşik üzerindeki derinlik, kuzeyden güneye değişir. Ancak İzlanda, Jan Mayen, Far-Öer, Azor, St. Helena, Tristan da Cunha gibi adalar bu eşik üstünde yükselirler. Kıta sahanlıkları nispeten az yer tutar. En geniş kıta sahanlıkları Kuzey Atlas Okyanusu’nda, Avrupa ve Amerika kıyılarındadır. Atlas Okyanusu’nda, yaladığı kıyıların iklimini büyük ölçüde etkileyen çeşitli akıntılar görülür. Bunların en önemlisi Gulf Stream’dır. Tropikal kesimin sıcak sularını kuzeye taşıyan Gulf Stream’dan başka, kuzeyin soğuk sularını güneye indiren Labrador akıntısı da önemlidir. Denizbilim açısından özellikle akıntı sistemleri ve bu arada Golfstrim (Gulf Stream) akıntısı çok kapsamlı bir biçimde incelenmiştir. Atlas Okyanusu, Eski ve Yeni Dünya anakaralarını bağlar. Bütün gemilerin dörtte üçü Atlas Okyanusu’nda işler. bk. GULF STREAM, PASİFİK OKYANUSU