AĞAOĞLU, ADALET, (1929 Nallıhan), oyun, öykü, roman yazarı. Ortaöğrenimini Ankara Kız Lisesi’nde, yükseköğrenimini Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde tamamladı (1950). Ankara Radyosu’nda dramaturgluk, TRT’de program uzmanlığı yaptı. Edebiyata, ilk gençlik döneminde şiirle başladı. Radyo ve sahne oyunlarıyla tanındı. 1970’li yıllarda yayımladığı öykü ve romanları geniş yankı uyandırdı. Değişik anlayışlardaki eleştirmenlerin övgüsünü kazandı. Doğa, toplum, zaman ilişkilerinin insanın iç dünyasındaki yansımalarını düşünce üretebilecek boyutlarda irdeledi. Değişimler karşısında edebiyatın yapısal durumu bakımından da arayışçı davrandı; kendine özgü anlatım biçimleri geliştirdi. Bertolt Brecht, Jean Anouilh ve Armana Salacrou’nun oyunlarından bazılarını Türkçeye çevirdi. 1996 yılında geçirdiği bir trafik kazasında ağır yaralandı. Uzun süren tedavi sonucunda sağlığına kavuştu. Eserleri: Oyun: Evcilik Oyunu (1964), Kendini Yazan Şarkı (1977), Çatıdaki Çatlak (1969), Sınırlarda (1969), Üç Oyun (1973 Türk Dil Kurumu, 1974 Tiyatro Ödülü), Toplu Oyunlar (1996); Roman: Ölmeye Yatmak (1973), Fikrimin İnce Gülü (1976), Bir Düğün Gecesi (1979 Sedat Simavi Vakfı Ödülü, 1980 Orhan Kemal Roman Armağanı, 1980 Madaralı Roman Ödülü), Yaz Sonu (1980), Üç Beş Kişi (1984), Hayır (1987), Ruh Üşümesi (1991), Romantik, Bir Viyana Yazı (1996, 1997 Aydın Doğan Roman Ödülü); Öykü: Yüksek Gerilim (1975 Sait Faik Hikâye Armağanı), Sessizliğin İlk Sesi (1978), Hadi Gidelim (1982), Hayatı Savunma Biçimleri (1997)Toplu Öyküler I,Toplu Öyküler II (2001). Anı, deneme, eleştiri: Göç Temizliği (1985), Geçerken (1986), Karşılaşmalar (1993), Başka Karşılaşmalar (1996). Ortaokul ve Lise Defteri (2000) Öyle Kargaşada Böyle Karşılaşmalar (2001).