ACI, dışardan gelen bir etkiyle, özellikle dış organlarda duyulan ani ve geçici rahatsızlık. Felsefede hazzın karşılığı olarak ele alınır. Platon, haz-acı ilişkisini inceleyen ilk düşünürdür. Aristoteles’e göre yapılan şeyler varlığın doğasına uygunsa haz, doğası dışında ise acı duyulur. Schopenhauer ise yalnızca acının gerçek olduğunu ileri sürerek “Acı, evrensel yaşama isteğidir” der.