AYAK, eski Yunan-Lâtin şiirinden başlayarak Batı edebiyatında kullanılan ve uzunlu kısalı hece gruplarından oluşan vezin ya da ölçü. Türk halk şiirinde ayak, kafiye karşılığı kullanılır. Bu söyleyişin bar ve halaydaki ayak figürlerinden esinlenerek benimsendiği sanılmaktadır.