ARKAİK DÖNEM, tarihte ve arkeolojide, bir uygarlığın en eski evrelerine verilen ad. Sanat tarihçileri bu dönemi daha çok Eski Yunan tarihinde MÖ 650’den başlayıp Atina’nın Persler tarafından yağmalandığı MÖ 480’e kadar süren sanatsal gelişme dönemi olarak kabul ederler. Arkaik Dönem’de Yunan sanatı, daha az stilize ve daha doğal bir görünümdeydi. Vazo resimleri, geometrik desenlerden, çoğu zaman destanları betimleyen insan figürlerine doğru bir evrim gösterdi. Bu dönem heykellerinin yüzleri döneme özgü bir “arkaik gülümseme”yle canlandırılmış ve vücutların da giderek insan ölçüleri-ne ve anatomisine daha uygun oranlarda gösterilmesine dikkat edilmiştir. Mimarlıkta Dor ve İyon üsluplarının gelişmesi de mimarî oranlardaki uyum arayışını belgeler.