AHMED RİFÂÎ, (1118 Basra - 23 Eylül 1183 Bağdat), Rifâîyye, Rifailik ya da Rufailik adıyla bilinen tarikatın kurucusu. Hz.Hüseyin soyundandır. Küçük yaşta babasını yitirdi. Dayısının yardımıyla Basra’ya gitti. Yirmi yıla yakın öğrenim gördü. Ünlü bir şeyh olan, icazet aldığı dayısı Mansur el-Batâih’in ölümü üzerine şeyh oldu. Yüz binlerle ifade edilen bir mürit topluluğunun kendisini izlediği söylenir. Makam ve mansıpta gözü olmayan Ahmed Rifâî’nin dünya görüşü, yoksulluk, riyazet (nefsin isteklerini kırma), saldırıya karşılık vermeme ilkelerini temel alır. Kitapları müritleri tarafından derlendiğinden ona ait olup olmadığı tartışmalıdır. Meclis, Dîvan (kasideler), Mecmûa (dualar, virdler), başlıca eserleridir.