AHMED MUHTAR PAŞA (GAZİ), (1 Kasım 1839 Bursa - 21 Ocak 1919 İstanbul), son dönem Osmanlı komutanı ve sadrazamlarından. 1860’ta Mekteb-i Harbiye’yi bitirdi, kurmay oldu. Bosna-Hersek isyanında, Karadağ ve Sırbistan’a karşı yapılan savaşlarda görev aldı. Yemen’de bulunduğu sırada müşirliğe (mareşal) yükseldi (1871). Asıl ününü 1877-1878 Osmanlı-Rus savaşlarında kazandı. Doğu Anadolu’da Rus ordusuna karşı başarılar elde etti. Berlin Antlaşması’ndan sonra Girit’te ve Rumeli’de görev yaptı. 1892’de Mısır olağanüstü komiserliğine atandı ve II.Meşrutiyet’e değin orada kaldı. 1908’de İstanbul’a gitti. 1909’da askerlikten ayrıldı. 1912’de Balkan Savaşı yıllarında sadrazam oldu. Bu savaş sırasında gerek kendisi, gerek kabinesi hiçbir başarı gösteremedi. Balkan orduları Çatalca’ya dek dayandılar. Askerlik ve siyaset hayatının dışında Darüşşafaka’nın kuruluşunda yardımı olmuş, ilk kez milâdî takvimi savunmuş ve bu konuda Islahü’t Takvim (1899) adlı bir kitap yazmıştır. Askerî ve siyasî yaşamının yanı sıra kişisel çalışmalar yapan Ahmet Muhtar Paşa’nın, Takvim-i Sal (1910), anı niteliğindeki Sergüzeşti Hayatımın Cild-i Sânisi (1877) gibi eserleri dışında askerlik, coğrafya, matematik ve astronomiyle ilgili kitapları da vardır.