ALİ BATI AYAKLANMASI, Atatürk’ün Samsun’a çıkışından birkaç gün önce Güneydoğu Anadolu’da çıkan ayaklanma (11 Mayıs-18 Ağustos 1919). I.Dünya Savaşı sonrasında İtilâf Devletleri, özellikle de İngilizler, Anadolu’da işgal ettikleri yerlerde ayrılıkçı güçleri ve bilhassa Doğu ve Güneydoğu Anadolu’daki aşiretleri merkezî yönetime karşı sürekli kışkırtarak, onlar aracılığıyla dolaylı yoldan etkinlik sağlamaya yöneldi. Bu sırada Midyat yöresinde bir aşiret reisi olan Ali Batı, bir yandan İngilizlerle yakın ilişki kurarken, diğer yandan da “İstanbul Hükûmeti’nin Mardin’deki temsilcisi olduğu, padişahın bu bölgenin muhafazasını kendisine emanet ettiği” propagandasıyla çevredeki aşiretleri yanına çekmeyi başararak 11 Mayıs 1919’da yüz kadar silâhlı adamıyla birlikte Nusaybin’e girip hapishanedeki mahkûmları serbest bırakmasıyla ayaklanma başladı. 5.Tümen’e bağlı birliklerin harekete geçmesi üzerine dağlık bölgelere çekilen isyancılar, girişilen silâhlı çatışma sonrası yenilgiye uğrayınca Midyat yöresine çekilmek zorunda kaldı. Ali Batı’yı sürekli izleyen askerî birlikler 4 Haziran 1919’da Mekre yakınlarında ayaklanmacıları bozguna uğratı. Kaçmayı başaran Ali Batı, bir süre daha bölgede etkinliğini sürdürdü. Ayaklanmacıların önde gelenlerinin Medah’ta gizlendikleri haberi üzerine 6.Piyade Alayı’na bağlı birliklerin düzenlediği baskın sonucu, başta Ali Batı olmak üzere birçok ayaklanmacı öldürüldü.