ALTERNATÖR, mekanik enerjiyi, alternatif elektrik akımına dönüştüren elektrikli düzenek ya da araç. Alternatörde, bağımsız bir kaynaktan doğru akımla beslenen alan sargılarının meydana getirdiği birkaç alan mıknatısı bulunur. Manyetik kutuplar genellikle hareketli, böylece sarımlarından değişen bir manyetik akı geçmesi sonucu indüksiyon elektromotor kuvveti (e.m.k.) üreten endüvi ya da armatür ise sabittir. Meydana gelen alternatif e.m.k. ve akımın büyüklüğü manyetik kutupların sayısına ve dönme hızına bağlıdır. Alternatörler, otomobillerde çokça kullanılmaktadır. Verdiği alternatif akım diyotlar aracılığıyla doğru akıma çevrilen alternatör, aracın aküsünü, dolayısıyla elektrik donanımını ve aynı zamanda kendi alan sargılarını besler. Alternatörde alternatif akım şu şekilde oluşur: Bobin manyetik alan çizgilerine paralel durumda ve hareketsizken içinden manyetik alan kuvvet çizgisi geçmediğinden ve hareket olmadığından akım sıfırdır. Çerçeve herhangi bir yönde döndürülürse, bobinden geçen manyetik alan kuvvet çizgilerinin sayısının değişmesine, dolayısıyla akımın oluşmasına neden olur. Bobin 90° döndüğünde bobinden geçen manyetik alan kuvvet çizgilerinin sayısı ve akım en büyük değerine ulaşır. Bobin aynı yönde dönmeye devam ederken bobinden geçen manyetik alan kuvvet çizgilerinin sayısı azalmaya başlar. Bobin 180° olduğunda akım yine sıfır olur. Bobin aynı yönde dönmeye devam ettikçe, aynı biçimde; ama ters yönde akım oluşmaya başlar. Sonuçta bobin bir tam dönüş yaptığında, akım iki kez yön değiştirir. Bobinin dönme hızına bağlı olarak akımın yön değiştirme hızı yani frekansı da artar. Bazı alternatörlerde, bobin sabit tutulup mıknatıslar döndürülerek alternatif akım oluşturulur