AİSOPOS, (Esopos okunur, dilimizde “Ezop” ya da “Ezopos” diye bilinir), (MÖ 6. yüzyıl), Yunan fabl yazarı. Fabl türünün yaratıcısı olarak kabul edilir. Yaşamına ilişkin bilgiler yarı efsanevî niteliktedir. Efsaneye göre, Frigyalı kekeme ve kambur bir köleyken, parlak zekâsı sayesinde sahibi tarafından azat edilir; Yakındoğu’ya gider ve Delfoi’de alaylarına kızan Apollon papazları tarafından öldürülür. Onun olduğu düşünülen Masallar’ı, Faleronlu Demetrios (MÖ 4. yüzyıl) ve daha sonra Bizanslı Planudes (14. yüzyıl) tarafından bir araya getirilmiştir. Aisopos, fabllerini düzyazı biçiminde derlerken çok eski bir sözlü gelenekten yararlandı; fabllerin çoğu Antik Yunan kültürünün birikimiydi, birçoğu da yabancı köleler ve gezgin masalcılarca Anadolu ve Yunanistan’a getirilmişti. Platon, onları Sokrates’in şiirleştirdiğini söylemiştir. Bugün elimizde bulunan Aisopos fablleri, MÖ 2. yüzyılda şair Babrius’un Yunanca; şair Phaedrus ve Avianus’un (MS 1. ve 4. yüzyıllar) Lâtince yapıtlarına dayanır. La Fontaine, Lessing, Krilov gibi yazarlar bu fabllerden esinlenmişlerdir. Aisopos’un fabllerindeki kişiler genellikle hayvanlardır ve her birinin belirli bir niteliği vardır: Aslan güçlü, tilki kurnaz, kartal gururlu, eşek alıktır. Hayvanla insanın da karşı karşıya geldiği olur. Fabllerin dili yalın ve süssüzdür. Bütün öykülerde hayvanlar değişmeyen bir karaktere sahiptir. Bu da onların değişik tipte bireylerin simgesi gibi alınmasına yol açar. Tüm fabllerde insan sağduyusunun, halkın ortak bilgeliğinin dile geldiği görülür. “Aisopos Masalları” Nurullah Ataç, Tarık Dursun K. vd. yazarlarca Türkçeye çevrilmiştir.