ARAGON, LOUIS, (1897 Paris - 1982 Paris), Fransız şair ve romancı. Zengin bir ailenin çocuğudur. Hekimlik öğrenimi görürken askere alındı. 1919’da öncü sanat hareketi dadaizmi benimsedi ve bu doğrultuda şiirler yazdı. Breton’la birlikte “Littérature” dergisini çıkardı (1919). Dada hareketinin sona ermesi üzerine 1924’te Breton, Soupault ve Eluard’la birlikte gerçeküstücülük akımının önde gelen bir temsilcisi oldu. “Le Paysan de Paris” (Paris Köylüsü) adlı romanı gerçeküstücülüğün başyapıtları arasına girdi. 1932’de gerçeküstücülük akımından koptu. İdealist sanat anlayışından ve biçimci estetikten tümüyle uzaklaşarak sosyalist gerçekçiliği benimsedi. 1937’de komünist “Ce Soir” gazetesini çıkarmaya başladı. 1939’a dek İspanya İç Savaşı’nda çarpıştı. II.Dünya Savaşı sırasında Fransız direniş örgütünün önde gelen liderlerinden biri oldu. Bu dönemde gizlice basılıp dağıtılan yurtsever ve savaşçı şiirleriyle büyük ün yaptı. Karısı Elsa Triolet için yazdığı şiirler bu ününü daha da pekiştirdi. 1953’te ünlü edebiyat ve sanat dergisi “Les Lettres Françaises”in yöneticiliğini üstlendi. Sosyalist gerçekçilik doğrultusunda yazdığı romanlarında burjuva toplumunun çöküşünü ve emekçi sınıfın yükselişini konu edindi. Başlıca yapıtları: (roman) “Les Cloches de Bâle” (1933) “Les Communistes” (Komünistler, 1949-1951, 6 cilt); (şiir) “Les Yeux d’Elsa” (Elsa’nın Gözleri, 1942), “Elsa” (1959), “Les Poètes” (1960).