AĞRI DAĞI, Doğu Anadolu’nun simgesi ve Türkiye’nin en yüksek doruğu olan volkanik dağ. Iğdır Ovası’nın güney ucunda, İran ve Ermenistan sınırları yakınında yer alır. Çevresi 128 km olan bu volkanik kitle, 2.687 metre yükseklikte Serdarbulak Geçidi’yle iki kısma bölünür: Kuzeybatıda Büyük Ağrı (5.137 metre) ve güneybatıda Küçük Ağrı (3.896 metre). Büyük Ağrı üzerinde sürekli kar sınırı 4.000 metre dolaylarında başlar. Dağın 1000 metrelik üst kısmı sürekli kar ve takke şeklinde bir buzulla kaplıdır. Dağın dik yamaçları doruktan eteklere doğru uzanan derin vadilerle yarılmıştır. Bitki örtüsü ve su kaynakları yönünden fakirdir. Aşağı kesimlerde çalılıklar ve yaylacıların davar beslemek için yararlandıkları otlaklar bulunur. Dağın eski adı Ararat’tır. İran yazılı kaynaklarında, Nuh Dağı olarak adlandırılır. Uzun süre ulaşılamayacağına inanılan Ağrı doruğuna, ilk kez 1829’da F. Parrot yönetimindeki bir grup tırmandı. Cumhuriyet döneminde Türk dağcılar da hemen her yıl doruğa ulaşmayı başardılar. Nuh’un gemisinin Ağrı Dağı’nda karaya oturduğu yolundaki inanç, birçok serüvenciyi buraya çekmiştir.