ARAFAT, YASER, (asıl adı Muhammed Abdül Rauf Yaser Arafat’tır), (1929 Kudüs - 2004 Paris), Filistinli politikacı ve kurtuluş hareketi önderi. İlk İsrail-Arap Savaşı’nda (1947-1949) Filistin birliklerini yöneten Abdülkadir El-Hüseyni’ye genel sekreterlik yaptı; savaş sonunda Gazze’ye sığındı. Kahire’de Fuat Üniversitesi’ne girdi. 1952’de Filistinli Öğrenciler Federasyonu’nun başkanlığına seçildi. 1953’te üniversiteyi mühendis olarak bitirdi. 1956’da Mısır ordusuna girdi; Port Said ve Abukir’de Fransız ve İngilizlere karşı savaştı. El-Fetih örgütünün ilk çekirdeğini kurdu. 1965’te El-Fetih’in askerî örgütü El-Asifa, İsrail’e karşı ilk saldırılara başladı. 1969’da Filistin Kurtuluş Örgütü (FKÖ) genel sekreteri oldu. Silâhlı eylemden çok, diplomasinin etkinliğine inanan Arafat, 26 Ocak 1981’de İslâm Konferansı’na devlet başkanı statüsüyle katıldı ve başkan yardımcısı seçildi. İsrail’in 1982 yazında Lübnan’ı işgal etmesi üzerine Filistinli gerillalar uzun bir direnişten sonra Beyrut’u terk ederek çeşitli Arap ülkelerine dağıldılar. Arafat önce Tunus’a gitti ve FKÖ’nün yeni merkezini burada kurdu. Sonra diğer Arap ülkelerini ve bazı Avrupa ülkelerini kapsayan bir geziye çıkarak İsrail’e karşı mücadelenin, bağımsız bir Filistin devletinin kurulmasına dek süreceğini açıkladı. 1983’te Suriye ile FKÖ arasındaki uyuşmazlıkların artması üzerine Şam’dan sınırdışı edildi. El-Fetih içinde başlatılan ayaklanma, önderlik konumunu sarsmaya başladı. Mısır ile yeniden ilişki kurdu. Filistin sorununun BM çerçevesinde çözülmesi için yoğun bir çaba içine girdi. Ürdün Kralı Hüseyin ile barış girişimlerini ortaklaşa sürdürmek için anlaştı (1985). Ancak bu anlaşma Kral Hüseyin tarafından bir yıl sonra bozuldu. FKÖ Ulusal Konseyi 14 Kasım 1988’de Cezayir’de toplanarak bağımsız Filistin Devleti’ni ilân etti ve Yaser Arafat, FKÖ Merkez Konseyi tarafından 2 Nisan 1989’da bu devletin başkanlığına getirildi. 1993’te İsrail’in FKÖ’yü tanımasını ve İsrail işgali altındaki Gazze’yle Eriha’nın özerkliğe kavuşmasını sağladı. Bu başarısından dolayı İsrail başbakanı İzak Rabin ve dışişleri bakanı Şimon Peres’le birlikte 1994 Nobel Barış Ödülü’ne lâyık görüldü.