AREL, HÜSEYİN SAADETTİN, (1880 İstanbul - 1955 İstanbul), müzikolog ve besteci. Suphi Ezgi’yle birlikte Türk müziğinin temellerini saptamayı amaçlayan bir sistem (Arel-Ezgi Sistemi) geliştirmiştir. İzmirFransız Koleji ve İstanbul’da Hukuk Mektebi’ni (1906) bitirdi; devlet memurluğu, serbest avukatlık yaptı. Arapça, Farsça, İngilizce ve Fransızca bilen Arel, Şehbal dergisini çıkararak düşün yaşamına katkıda bulundu. Şekerci Cemil Bey’den ud, Edgar Manas’tan armoni, kontrpuan ve füg öğrendi. Başta Safiyeddin Urmevi’ninki olmak üzere, eski müzik kuramlarını inceledi. 1943-1948 arasında İstanbul Belediye Konservatuvarı’nın müdürlüğünü yaptı. Bu kurumda Türk Müziği Bölümü’nü yeniden açtı. Daha sonra İleri Türk Musikisi Konservatuvarı Derneği’ni kurdu. Verimli bir besteci olan Arel’in günümüze ulaşan 600 dolayındaki bestesinin 500’den çoğu tek seslidir (Mevlevi ayini, durak, ilahi, şarkı, beste, ağır semai, yürük semai gibi sözlü eserler). Başlıca çalışmaları: Türk Musiki Nazariyat Dersleri (1968) ve Türk Musikisi Kimindir (1969).