ABDURRAHMAN ABDÎ PAŞA (ABDÎ) (NİŞANCI), (asıl adı Abdurrahman olup Abdurrahman Abdî Paşa ya da Nişancı Abdî Paşa adıyla tanınır), (? İstanbul - 1692 Sakız Adası), dîvan şairi, tarihçi. Küçük yaşta saraya alınıp Enderun’da öğrenim gördü. Sarayda çeşitli görevlerde bulunduktan sonra 1669’da nişancılığa atandı ve uzun süre bu görevde kaldı. İstanbul kaymakamlığı, 1682’de ikinci vezir rütbesiyle Basra valiliği yaptı. 1690’da Kandiye muhafızlığından sonra atandığı Sakız muhafızlığı görevindeyken öldü. Devlet adamlığı yanı sıra şairliği ve daha çok tarihçiliği ile tanınan Abdî Paşa, 1648-1682 yılları arasındaki olayları, gerek kaynaklardan gerekse kendi tespitlerine dayanarak günü günü not etti. Bunları bir araya toplayarak daha çok “Nişancı Tarihi” diye bilinen Vekâyinâme adlı eserini meydana getirdi. Bu arada Abdî mahlâsıyla yazdığı şiirleriyle dönemin en seçkin şairleri arasında yer aldı. Arapça ve Farsçadan çeviriler yaptı; Nâbî tarzında gazeller yazdı. “Vekâyinâme”sinden başka, Merzifonlu Kara Mustafa Paşa’nın emriyle devlet teşrifat ve teşkilâtına dair yazdığı Tevkii Abdurrahman Paşa Kanunnâmesi adıyla ünlü bir de kanunnâmesi vardır. Şeyh Attar’ın Pendnâme’sini, Kaab bin Zübeyr’in Kaside-i Lamiye’sini, Örfî Dîvanı’ndaki bazı kasideleri dilimize çevirip yorumladı.