AİLE, doğum ya da evlilik yoluyla birbirine bağlı bireylerin oluşturdukları toplumsal birim. Dört temel aile tipi vardır: Ana, baba ve çocuklardan oluşan çekirdek aile; kardeşleri ve diğer akrabaları da kapsayan geniş aile; avlanma, bir barınağın paylaşılması, din, gelenek ve görenekler temelinde birleşen insanların oluşturdukları toplu aile; aralarında kalıtımsal ilişki bulunmadığı hâlde birlikte yaşayan ve çekirdek ya da geniş ailelerdeki bireylerin rollerini üstlenen kişilerin oluşturdukları deneysel aile. İsrail’deki kibutzlar ve komünler, deneysel aileye örnek olarak verilebilir. Bir aile içindeki soy zinciri, genellikle babaya göre saptanır. Soy zincirinin anaya göre saptandığı aile tipleri, tarihin daha erken dönemlerinde görülmüştür. Soy zincirinin hem anaya hem babaya göre saptandığı aile tiplerine ise daha az rastlanır. En yaygın aile tipleri, çekirdek aile ve geniş ailedir. Günümüzde gerek batı, gerekse doğu toplumlarında en yaygın aile tipini oluşturan ve tek eşlilik (monogami) üzerine kurulu olan çekirdek aile, hem toplumsal hem de ekonomik bir birim olarak varlığını sürdürmektedir. Kadının geleneksel rollerinden bir ölçüde sıyrılması ve ekonomik yaşama doğrudan katılması ise, çekirdek ailenin üstlendiği birçok işlevin, giderek toplumsal bir hizmet olarak verilmesini gündeme getirmektedir.

AİLE TOPLULUĞU

· Toplumun çekirdeğini oluşturan en küçük birime “aile” denir. Aile, genel olarak anne, baba ve çocuklardan oluşur.

· Baba, anne ve çocuklardan oluşan aileye “çekirdek aile” denir.

         Türklerde Aile Yapısı

· Türklerde aile yapısı, tarihin her döneminde önemli bir kurum olmuş ve kutsal bir kavram olarak kabul edilmiştir.

· İslâm öncesi Türk devletlerinde aile yapısı töre ile belirlenmiştir.

· İslâmiyetin kabulünden sonra aile yapısı, evlenme, boşanma ve miras, İslâm dini kuralları ile belirlenmiştir.

· Ülkemizde aile yapısı, 1926’da kabul edilen Medenî Kanun’a göre belirlenmektedir.