ALTINAY, AHMED REFİK, (1880 İstanbul - 1937 İstanbul), tarihçi. Ortaöğrenimini Kuleli İdadisi’nde, yükseköğrenimini Mekteb-i Harbiye’de tamamladı. Coğrafya, Fransızca ve tarih öğretmenliği yaptı (1902). İstanbul Darülfünunu’nda Osmanlı tarihi müderrisliğine atandı ve 1933’e kadar bu görevde kaldı. 1925’te Türk Tarih Encümeni Başkanlığına atandı. Özellikle Meşrutiyet’ten sonra kendisini tarih çalışmalarına verdi. Batılı tarihçilerin bilimsel yöntemlerini benimseyerek kişisel araştırma ve çalışmalara girişti. Halkın tarihî konulara karşı ilgi duyması amacıyla eski olayları, kişilikleri, dönemleri yalın bir anlatımla hikâye eden yazılar yayımladı. Demirbaş Şarl üzerine yaptığı inceleme, İsveç Akademisi tarafından değerlendirildi. Başlıca Eserleri: Büyük Tarih-i Umumî (6 cilt, 1912), Âlimler ve Sanatkârlar (1924), Anadolu’da Türk Aşiretleri (1930), Türk Mimarları (1932).