AKARSU, uzunluk, süreklilik, debi, yatağının genişliği ve derinliği gibi özellikleri göz önüne alınmaksızın bir yatak içinde akan bütün yer altı ve yer üstü sularının (nehir, ırmak, çay, dere vb) ortak adı. Büyüklüklerine göre dere, çay, ırmak gibi adlar alır. Yer altındakiler yer altı akarsuları adıyla anılır. Bir akarsuyun genel nitelikleri; genişliği, çığırı, boyuna profili, akış göstergesi, kat sayısı ve eksiğidir. Değişir nitelikler arasında; akım (debi), taşma-alçalma, yatağın biçimi, enine profil, alüvyon yükü sayılabilir. Akarsuların hızı, suyun dibine oranla suyun yüzünde daha çoktur. Akarsular taşıma ve aşındırma yoluyla yüzey biçimlerini büyük ölçüde etkiler.

AKARSULAR

Yağışlarla yeryüzüne düşen ve daha sonra kaynaklardan çıkarak belirli bir yatakta eğim boyunca akan sulara akarsu denir. Bunların küçüğüne “dere”, büyüğüne ise “nehir” adı verilir.

Eğer akarsular belli bir bölgede aşındırma yoluyla yamaçları ve yatağı bulunan uzun çukurlar oluşturmuşsa bunlara “vadi” adı verilir. Yurdumuz akarsu bakımından zengin bir ülkedir. Kimi akarsularımız kendi sınırlarımız içerisinde denize dökülürken, kimileri de komşu devletlerden denize dökülürler.

Karadeniz’e Döküler Akarsularımız: Çoruh, Yeşilırmak, Kızılırmak, Yenice (Filyos) ve Sakarya.

· Çoruh nehri ülkemizden doğup Gürcistan’dan Karadeniz’e dökülür.

· Karadeniz her mevsim yağışlı olduğu için yıl boyunca akarsu rejimlerinde fazla bir değişiklik olmaz.

Marmara Denizi’ne Dökülen Akarsularımız: Susurluk Çayı.

Ege Denizi’ne Dökülen Akarsularımız: Büyük Menderes, Küçük Menderes, Gediz ve Bakırçay.

· Ayrıca sınırlarımız dışındaki Rodop Dağlarından doğan Meriç Nehri de sınırlarımız içerisinden Ege Denizi’ne dökülür.

Akdeniz’e Dökülen Akarsularımız: Dalaman, Aksu, Manavgat, Göksu, Seyhan, Ceyhan ve Asi Irmakları.

· Asi Irmağı sınırlarımız dışındaki Lübnan Dağlarından doğarak Akdeniz’e dökülür.

Ege, Akdeniz ve Marmara’ya dökülen suların yıllık rejimleri mevsimlere göre değişiklik gösterir. Genellikle ilkbaharda karların erimesi ile rejimleri artar. Bu arada kaynaklarını Doğu Anadolu’dan alan Fırat ve Dicle nehirleri, Basra Körfezi’ne; Aras ve Kura nehirleri ise Hazar Denizi’ne dökülür. Akarsuların bütün kolları ile beslendiği alanlara “havza” denir. Sularını denizlere ulaştıran alanlara “açık havza”, sularını denize ulaştıramayan sahalara ise “kapalı havza” adı verilir (Van Gölü, Tuz Gölü).