AHMED RIZA, (1859 İstanbul - 26 Şubat 1930 İstanbul), II.Meşrutiyet hareketinin önderi, politikacı ve gazeteci. Ortaöğrenimini Galatasaray Lisesi’nde tamamladıktan sonra tarım öğrenimi yapmak üzere Avrupa’ya gitti. İttihat ve Terakki’ye katıldı. Paris’te 15 günde bir Türkçe olarak yayımlanan Meşveret adlı gazeteyi çıkardı. İttihatçılar bu gazete çevresinde toplandılar. II.Abdülhamid yönetimiyle ilgili olarak Türkiye’den yollanan mektuplar, bu gazetede takma adlarla yayımlandı. İlk Meclis-i Mebusan’ın başkanı oldu. Çırağan yangınından sonra itibarı sarsıldığından inzivaya çekildi. VI.Mehmed tarafından Ayan Meclisi başkanlığına getirildi. Mütareke sırasında Paris’e gitti. Kurtuluş Savaşı sonrası yurda döndü. Lozan Antlaşması’nın imzalanmasından sonra Türkiye’ye dönerek yazılar yazdı. Gençliğinden itibaren pozitivizmden etkilenmiş bir düşünürdür. Ona göre Osmanlı toplumunun temel sorunu halkın cahilliğidir. Bu sorunun giderilmesi için, yetkileri anayasayla sınırlanan bir padişahın birleştiriciliğinde meşrutiyet yönetimini kurmanın esas olduğunu belirtti. Başlıca Eserleri: Müslüman Hoşgörüsü (1897), Doğunun Bunalımı (1907), Vazife ve Mesuliyet (1907-1908), Meclis-i Mebusan ve Âyan Reisi Ahmed Rıza Bey’in Anıları (1988).