ÂDEM, kutsal kitaplara göre, yaratılan ilk insan ve ilk peygamber. İyiyi kötüden ayırmada ölçü olan ağacın yasak meyvesinden yediği için Havva ile birlikte cennetten kovulan Âdem’in yaradılış hikâyesi, Kur’an, Tevrat ve İncil’de farklı anlatımlarla verilir. Sözcük, İbranice insan ya da insanlık anlamına gelir. Âdem, İbranice toz ya da toprak demek olan “adamah”tan yaratılmıştır. İslâm kaynaklarına göre, Âdem, seksen yıl çamur yığını hâlinde kaldıktan sonra biçimlendirilmiş, yüz yirmi yıl da ruhsuz bırakıldıktan sonra kendisine bir ruh verilmiştir. Âdem’i meleklerine hükümdar yapmak isteyen Tanrı’nın buyruğuna yalnızca Şeytan uymamış, bu olay da Âdem ile Şeytan’ın Cennet’ten kovulmalarıyla sonuçlanmıştır. Hristiyanlık’taki “Yaradılış Efsanesi”, Âdem ile Havva’nın yaradılışlarını, yeryüzüne inişlerini ve Cennet’ten kovuluşlarını anlatır. Bu efsaneye göre, itaatsizliği yüzünden Cennet’ten atılan Şeytan, Âdem ile Havva’yı kandırarak onların yasak meyveyi yemelerine ve bu yüzden Cennet’ten kovulmalarına neden olmuştur. Bu öykü, günah, erdem, ödüllendirme gibi Hristiyan ve Yahudi kavramlarının temelini oluşturur. 930 yıl yaşadığına inanılan Âdem’in, erkek ve kız olmak üzere yirmi çift çocuğu olmuş, insanlar onun çocuklarından türemişlerdir. Oğullarının en ünlüleri Şit, Habil ve Kabil’dir. bk. HAVVA