ANDAY, MELİH CEVDET, (13 Mart 1915 İstanbul - 29 Kasım 2002 İstanbul), şair, yazar. İlköğrenimini Kadıköy 35. İlkokul’da (1928), ortaöğrenimini Kadıköy Ortaokulu (1931) ve Ankara Gazi Lisesi’nde (1936) tamamladı. Toplumbilim öğrenimi için gittiği Belçika’da, II.Dünya Savaşı’nın çıkması nedeniyle, iki yıl kalarak yurda döndü. Millî Eğitim Bakanlığı Yayım Müdürlüğü’nde görev aldı. Bir süre kitaplık memurluğu, gazetecilik ve çevirmenlik yaptı (1942-1951). İstanbul’a yerleşti. Akşam, Tercüman, Büyük Gazete, Tanin, Cumhuriyet gazetelerinde fıkra ve deneme yazarlığı, sanat ve edebiyat sayfası yöneticiliği yaptı. İstanbul Belediye Konservatuvarı Tiyatro Bölümü’nde öğretmenlik görevinde (1954) ve TRT Yönetim Kurulu üyeliğinde bulundu (1964-1969). Şiirlerini Varlık (15 Kasım 1936-1976), Yaprak (1948-1950), Yeditepe (1951-1962), Papirüs ve Yeni Dergi’de; denemelerini, Yeni Ufuklar, Ataç, Dönem, Yön, Cumhuriyet dergi ve gazetelerinde yayımladı. Orhan Veli ve Oktay Rıfat’la birlikte “Garip Hareketi”nin öncüsü olan Melih Cevdet’in, şiirinin iki döneminde biçim ve öz yönlerinden değişik özellikler gösterdiği söylenebilir. 1) Genellikle çarpıcı buluşlara, zaman zaman espri ve taşlamaya dayanan, biçim yönünden çok yalın şiirlerin ağır bastığı 1936-1954 arası. 2) Daha çok, insan ve doğa karşısında çeşitli sorunların, bakış açılarının, değerlendirmelerin alabildiğine yoğunlaştırıldığı, şiirlerde soran, arayan bir düşünür kişiliğinin ortaya çıktığı 1955 sonrası. Şiirlerinde, doğa-zaman-insan ilişkilerini irdelerken, bir yandan Doğu ve Batı düşüncesinden beslenip insanın tarihini yansıtmaya çalıştı. Doğa-toplum-insan ilişkileri üzerine temellendirdiği roman ve oyunlarında “ben”i, “dünya”yı, “diğeri”ni sorguladı. Denemelerinde dogmalar karşısında insan bilincinin özgürleşmesini, izlenimci ve hümanist bir anlayışla savundu. Başlıca yapıtları: (şiir), “Garip” (Orhan Veli ve Oktay Rifat ile birlikte, 1941), “Rahatı Kaçan Ağaç” (1946), “Telgrafhane” (1952), “Yan Yana” (1956), “Kolları Bağlı Odysseus” (1963), “Göçebe Denizin Üstünde” (1970), “Teknenin Ölümü” (1975;1976 Yeditepe Şiir Ödülü), “Sözcükler” (Bütün şiirleri, Sedat Simavi Ödülü, 1978), “Ölümsüzlük Ardında Gılgamış” (Türkiye İş Bankası Edebiyat Ödülü, 1981), “Tanıdık Dünya” (1984), “Güneşte” (1989), “Yağmurun Altında” (1995); (deneme), “Doğu-Batı” (1961), “Konuşarak” (1964), “Maddecilik ve Ülkücülük” (1977), “Paris Yazıları” (1982), “Açıklığa Doğru” (1984), “Yiten Söz” (1992). Öteki yapıtları: “Gelişen Komedya” (tiyatro yazıları, 1965), “Aylaklar” (roman, 1965), “Mikado’nun Çöpleri” (oyun, 1967), “Gizli Emir” (roman, 1970, aynı yıl TRT Roman Başarı Ödülü), “İsa’nın Güncesi” (roman, 1974), “Raziye” (roman, 1975), “Sosyalist Bir Dünya” (1975), “Sevişmenin Güdüklüğü ve Yüceliği” (1990), “Yağmurlu Sokak” (1991), “Meryem Gibi” (1991). Çeviriler de yapmaya devam eden Melih Cevdet, Tarfei Vesaas’tan Türkçeye aktardığı “Buz Sarayı” romanıyla 1973 TDK Çeviri Ödülü’nü aldı.