AYKAÇ, FAZIL AHMET, (1889 İstanbul - 1967 İstanbul), şair ve yazar. İlk ve orta öğrenimini Gümüşhane ve İstanbul’da yaptıktan sonra Paris Siyasal Bilgiler Fakültesi’nin yazışmalı kurslarını izledi. Celâl Sahir’in yayımladığı Seyyare gazetesindeki başmakaleleri beğenilerek Darülmuallimin’e (Erkek Öğretmeni Okulu) edebiyat ve felsefe öğretmeni olarak atandı. (1910-1918). Daha sonra Sanayii Nefise, İstanbul ve Galatasaray liselerinde yirmi yıla yakın öğretmenlik yaptı. 4. Seçim devresinde Elâzığ milletvekili seçildi (1927). Yazı hayatına Fecri Âti Topluluğu’nda atıldı. Çeşitli gazete ve dergilerde eğitime, psikoloji ve felsefeye dair yazılar yazdı. Tanin’de tanınmış kimseleri hicveden divan tarzında satirik şiirler yayımladı ve daha çok bunlarla ün kazandı. Şiirlerinde günlük olayları, bu olayların içindeki insanları, ince bir mizah ve yergi anlayışıyla sunarken, yer yer fantastik ögeler de kullandı. Başlıca Eserleri: “Divançe-i Fazıl” (aruz vezniyle şiirler, 1913), “Harman Yolu” (aruz ve hece vezniyle şiirler, 1919), “Kırpıntı” (1924), “Şeytan Diyor ki” (makale, sohbet ve mizah yazıları, 1927), “Tarih Dersi” (1928), “Fazıl Ahmet” (hitabe, şiir, hiciv ve seçme yazıları, 1934), “İkinci Sis” (1951).