AKGÜN, NAHİT ULVİ, (1918 Milas - 1996 İzmir), şair. Ortaöğrenimini İzmir İkinci Erkek Lisesi’nde (1940), yükseköğrenimini İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nde tamamladı (1948). Ödemiş Lisesi (1956-65), İzmir Karşıyaka Erkek Lisesi, İzmir Atatürk Lisesi’nde felsefe öğretmenliği yaptı. İlk şiiri, İzmir’de yayımlanan Akın gazetesinde çıktı (1936). Bir süre Faruk Nafiz Çamlıbel ve Necip Fazıl Kısakürek gibi hece ölçüsüyle yazdı. Bunlar ilk gençlik duygulanmalarına bağlı, kimi olağanüstü coşku durumlarında teknik yetersizlikleri aşan mısraların da bulunduğu deney dönemi örnekleriydi. Yeni şiir akımına bağlı ürünleri ortaya koyarken değişik bir anlayış geliştirdi. Son şiirleri, Varlık ve Türk Dili dergilerinde yayımlandı. Yapıtları: “Üç Gönül, Leyla” (1937), “Irgat” (1942), “Sebep” (Mehmet Serpin ile 1945), “Birisi” (1955), “Karanlıkta Bir Ağaç” (1960), “Gerçek Düş” (1965), “Evren Türküsü” (1966), “Ağaçlar Uyanınca” (1971), “Eksilen Gökyüzü” (1980), “Güneş Acıkınca” (1985).